الهی به امید تو ...
به تماشا سوگند
و به آغاز کلام
این وبلاگ با نام و یاد خداوند در تاریخ هفدهم آبان ماه ۱۳۸۹ همزمان باسال روز
ازدواج آسمانی حضرت علی(ع) و فاطمه زهرا (س) در کتابخانه مرکزی قم ساخته شد.
در این وبلاگ قصد دارم در مورد خدا، ایمان، انسان، اخلاق، تقدیر و توکل، عشق و محبت،
تفکر، رشدو کمال، سکوت و آرامش،زندگی، تنهایی، مذهب، خودشناسی و خودسازی،
روابط اجتماعی، معنویت، وفا و صمیمیت، طبیعت و هزاران حرف ناگفته دیگر مطالبی
بنویسم و با شما دوست عزیز درددل کنم و آن رااز صمیم قلب و ارادت مخصوص
تقدیم کنم به پیشگاه:
پروردگارم، یگانه معبودم ،" او" که مرا آفرید، لذت دانستن علم را به من آموخت،
لطف و فضل و کرمش را بی شائبه ارزانیم داشت،
بدون آنکه شایستگی آن را داشته باشم.
و سرانجام نیز روزی مرا فرا خواهد خواند.
به چهارده معصوم پاک، آنها که در لحظه لحظه عمرم،
واسطه فیض الهی گشته تا بر پرتگاه تباهی نلغزم
و مسیر زندگی ام را در هاله ای از نور هدایت جستجو کنم.
مادرمِ، آرام جانم : که عشق در حضورش کلمه ای بیش نیست.
پدرم، که همیشه رهین راهنمایی و حمایتش می باشم،
به او که پشتکار و خدمت را از او آموختم.
خواهرم و خواهرزاده ام رها : تکه های وجودم،
عزیزانی که با وجودشان زندگی ام هرچه پربارتر و زیباتر شده است.
دوستان عزیزم: انسانهایی که زیبا می بینند، زیبا می گویند و زیبا زندگی می کنند.
و مهمتر از همه:
به زخم خوردگانی که با صبر و بردباری در مقابل امیال غیرمنطقی نفس خود پایداری می کنند.
امید آنکه پروردگار متعال آنها را و مرا نیز به احترام آنها مورد
عفو بی حساب و بی منتهای خویش قرار دهد.
با سپاس از تمام محبتهای بی دریغشان
وقتی که من عاشق شدم، شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینی تر شد و آدم به عالم سجده کرد
من بودم و چشمان تو، نه عقل بود و نه دلی
چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی ...
مثل پرنده توقفس
